Μέτρα… και πάλι μέτρα
Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» που φέρνει η Γερμανία μαζί με τις διευκολύνσεις στην εξυπηρέτηση του χρέους περιλαμβάνει μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν από τις χώρες της Eυρωζώνης και φυσικά την Ελλάδα.
Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι αυτά τα μέτρα που έρχονται, αλλά το γεγονός ότι θέτει υπό την αυστηρή παρακολούθηση της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) μία σειρά από δείκτες (ταμειακό έλλειμμα, εθνικολογιστικές προσαρμογές, εξέλιξη ανταγωνιστικότητας, έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου κ.λπ.). Εάν οι χώρες παρεκκλίνουν των στόχων στους δείκτες αυτούς, τότε θα πρέπει να λαμβάνουν αμέσως νέα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Επί της ουσίας, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής» θα πρόκειται για έναν κατάλογο από δείκτες που θα περιγράφουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας και θα συμπληρώνουν το ισχύον Σύμφωνο Σταθερότητας που πρακτικά «ασχολείται» μόνον με την εξέλιξη των δημοσιονομικών μεγεθών. Αυτό σημαίνει, ότι ανεξαρτήτως τρόικας και Μνημονίου, η Ελλάδα -και όλες οι χώρες της Ευρωζώνης- θα βρίσκεται πλέον υπό διαρκή και αυστηρό έλεγχο. Και μόλις, παρεκκλίνει θα προχωράει στη λήψη νέων μέτρων. Πέραν αυτών, το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» προβλέπει:
1. Φορολογική εναρμόνιση. Η πρακτική που ακολουθεί η Ιρλανδία στο θέμα αυτό δεν «αρέσει» στη Γερμανία και με την παροχή διευκολύνσεων για την εξυπηρέτηση του χρέους της, βρήκε την «ευκαιρία» να θίξει το θέμα της κοινής φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Αυτή τη στιγμή, το ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία ανέρχεται στο 12,5%, όταν στη Γερμανία είναι 29,8% και στη Γαλλία 34,4% (στοιχεία Eurostat για το 2010). Η μεγάλη αυτή διαφορά αναδεικνύει και τους λόγους για τους οποίους οι δύο τελευταίες χώρες πιέζουν για εναρμόνιση της φορολογίας στην Eυρωζώνη. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το ποσοστό είναι 20%, βάσει του τελευταίου φορολογικού νομοσχεδίου και βρίσκεται κοντά στον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Οι πληροφορίες θέλουν τη Γερμανία να θεσπίζει ένα κατώτατο ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων. Δηλαδή, οι χώρες της Ευρωζώνης δεν θα μπορούν να φορολογούν τις επιχειρήσεις με ποσοστό χαμηλότερο αυτού. Θα μπορούν, όμως, με ποσοστό υψηλότερο αυτού.
Η εν λόγω αλλαγή έρχεται για να βάλει «φρένο» σε ποσοστά φορολόγησης α λα Ιρλανδία. Επί της ουσίας, η Γερμανία θέλει να αποσυνδέσει τη φορολογία των επιχειρήσεων από τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης σχετικά με το ποια θα προσελκύσει επενδυτές.
Η εξέλιξη αυτή σίγουρα θα ευνοήσει την ελληνική οικονομία έναντι χωρών όπως η Ιρλανδία, αφού δεν θα υπάρχει το κριτήριο της χαμηλής φορολόγησης. Από την άλλη, όμως, το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα δεν είναι αρκετά «φιλικό» για να ανταγωνιστεί μία πιθανή μείωση της φορολογίας σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.λπ.
2. Αλλαγή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» αναμένεται να προβλέπει την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μέσω της σύνδεσής τους με το προσδόκιμο ζωής. Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν θεσπίσει όριο συνταξιοδότησης τα 67 έτη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο χώρες θα το επιβάλουν στις υπόλοιπες που έχουν ως όριο συνταξιοδότησης τα 65 χρόνια (Ελλάδα, Βέλγιο, Δανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ισπανία). Σίγουρα, όμως, με δεδομένο ότι το προσδόκιμο ζωής έχει αυξητική τάση, θα ασκηθούν πιέσεις για αναπροσαρμογή των ορίων συνταξιοδότησης προς τα πάνω. Να σημειωθεί ότι η σύνδεση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, υπάρχει ήδη στο νέο ασφαλιστικό της Ελλάδας.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι πόσο ισχυρές θα είναι οι πιέσεις αυτές, καθώς θα πρέπει στην πλειοψηφία των χωρών της Eυρωζώνης να νομοθετηθούν οι αλλαγές που θα φέρουν σίγουρα κοινωνικές αναταραχές. Πάντως, δεν αποκλείεται ο φάκελος «ασφαλιστικό» να ανοίξει και πάλι στην Ελλάδα, σύντομα.
3. Κατάργηση της σύνδεσης μισθών - πληθωρισμού.Το Βέλγιο, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Πορτογαλία είναι ακόμη χώρες της Eυρωζώνης, όπου υπάρχει τιμαριθμοποίηση των μισθών και των συντάξεων. Δηλαδή, ανάλογα με τα επίπεδα του μέσου ετήσιου πληθωρισμού αυξάνονται και οι μισθοί και οι συντάξεις. Στην Ελλάδα δεν είναι θεσμοθετημένο κάτι τέτοιο, αν και μέχρι πρότινος το ύψος του πληθωρισμού ήταν το ελάχιστο ποσοστό αύξησης που δινόταν και στην Ελλάδα. Στόχος του νέου μέτρου, κατά τη Γερμανία, είναι οι εργαζόμενοι να αμείβονται ανάλογα με την παραγωγικότητά τους και να παίρνουν αυξήσεις ανάλογα με τα αποτελέσματα που φέρνουν. Έτσι, θα υπάρχει κίνητρο να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες.
http://www.newsbeast.gr
Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι αυτά τα μέτρα που έρχονται, αλλά το γεγονός ότι θέτει υπό την αυστηρή παρακολούθηση της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) μία σειρά από δείκτες (ταμειακό έλλειμμα, εθνικολογιστικές προσαρμογές, εξέλιξη ανταγωνιστικότητας, έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου κ.λπ.). Εάν οι χώρες παρεκκλίνουν των στόχων στους δείκτες αυτούς, τότε θα πρέπει να λαμβάνουν αμέσως νέα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Επί της ουσίας, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής» θα πρόκειται για έναν κατάλογο από δείκτες που θα περιγράφουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας και θα συμπληρώνουν το ισχύον Σύμφωνο Σταθερότητας που πρακτικά «ασχολείται» μόνον με την εξέλιξη των δημοσιονομικών μεγεθών. Αυτό σημαίνει, ότι ανεξαρτήτως τρόικας και Μνημονίου, η Ελλάδα -και όλες οι χώρες της Ευρωζώνης- θα βρίσκεται πλέον υπό διαρκή και αυστηρό έλεγχο. Και μόλις, παρεκκλίνει θα προχωράει στη λήψη νέων μέτρων. Πέραν αυτών, το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» προβλέπει:
1. Φορολογική εναρμόνιση. Η πρακτική που ακολουθεί η Ιρλανδία στο θέμα αυτό δεν «αρέσει» στη Γερμανία και με την παροχή διευκολύνσεων για την εξυπηρέτηση του χρέους της, βρήκε την «ευκαιρία» να θίξει το θέμα της κοινής φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Αυτή τη στιγμή, το ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία ανέρχεται στο 12,5%, όταν στη Γερμανία είναι 29,8% και στη Γαλλία 34,4% (στοιχεία Eurostat για το 2010). Η μεγάλη αυτή διαφορά αναδεικνύει και τους λόγους για τους οποίους οι δύο τελευταίες χώρες πιέζουν για εναρμόνιση της φορολογίας στην Eυρωζώνη. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το ποσοστό είναι 20%, βάσει του τελευταίου φορολογικού νομοσχεδίου και βρίσκεται κοντά στον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Οι πληροφορίες θέλουν τη Γερμανία να θεσπίζει ένα κατώτατο ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων. Δηλαδή, οι χώρες της Ευρωζώνης δεν θα μπορούν να φορολογούν τις επιχειρήσεις με ποσοστό χαμηλότερο αυτού. Θα μπορούν, όμως, με ποσοστό υψηλότερο αυτού.
Η εν λόγω αλλαγή έρχεται για να βάλει «φρένο» σε ποσοστά φορολόγησης α λα Ιρλανδία. Επί της ουσίας, η Γερμανία θέλει να αποσυνδέσει τη φορολογία των επιχειρήσεων από τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης σχετικά με το ποια θα προσελκύσει επενδυτές.
Η εξέλιξη αυτή σίγουρα θα ευνοήσει την ελληνική οικονομία έναντι χωρών όπως η Ιρλανδία, αφού δεν θα υπάρχει το κριτήριο της χαμηλής φορολόγησης. Από την άλλη, όμως, το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα δεν είναι αρκετά «φιλικό» για να ανταγωνιστεί μία πιθανή μείωση της φορολογίας σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.λπ.
2. Αλλαγή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» αναμένεται να προβλέπει την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μέσω της σύνδεσής τους με το προσδόκιμο ζωής. Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν θεσπίσει όριο συνταξιοδότησης τα 67 έτη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο χώρες θα το επιβάλουν στις υπόλοιπες που έχουν ως όριο συνταξιοδότησης τα 65 χρόνια (Ελλάδα, Βέλγιο, Δανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ισπανία). Σίγουρα, όμως, με δεδομένο ότι το προσδόκιμο ζωής έχει αυξητική τάση, θα ασκηθούν πιέσεις για αναπροσαρμογή των ορίων συνταξιοδότησης προς τα πάνω. Να σημειωθεί ότι η σύνδεση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, υπάρχει ήδη στο νέο ασφαλιστικό της Ελλάδας.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι πόσο ισχυρές θα είναι οι πιέσεις αυτές, καθώς θα πρέπει στην πλειοψηφία των χωρών της Eυρωζώνης να νομοθετηθούν οι αλλαγές που θα φέρουν σίγουρα κοινωνικές αναταραχές. Πάντως, δεν αποκλείεται ο φάκελος «ασφαλιστικό» να ανοίξει και πάλι στην Ελλάδα, σύντομα.
3. Κατάργηση της σύνδεσης μισθών - πληθωρισμού.Το Βέλγιο, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Πορτογαλία είναι ακόμη χώρες της Eυρωζώνης, όπου υπάρχει τιμαριθμοποίηση των μισθών και των συντάξεων. Δηλαδή, ανάλογα με τα επίπεδα του μέσου ετήσιου πληθωρισμού αυξάνονται και οι μισθοί και οι συντάξεις. Στην Ελλάδα δεν είναι θεσμοθετημένο κάτι τέτοιο, αν και μέχρι πρότινος το ύψος του πληθωρισμού ήταν το ελάχιστο ποσοστό αύξησης που δινόταν και στην Ελλάδα. Στόχος του νέου μέτρου, κατά τη Γερμανία, είναι οι εργαζόμενοι να αμείβονται ανάλογα με την παραγωγικότητά τους και να παίρνουν αυξήσεις ανάλογα με τα αποτελέσματα που φέρνουν. Έτσι, θα υπάρχει κίνητρο να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες.
http://www.newsbeast.gr
