Εδώ και 50 χρόνια επικίνδυνες συγκεντρώσεις των ραδιονουκλιδίων έχουν συσσωρευτεί στη γη, τον αέρα και το νερό από τις δοκιμές όπλων και τα πυρηνικά ατυχήματα. Επιπλέον, σοβαρές μελέτες των αποτελεσμάτων της ακτινοβολίας στην υγεία έχουν συγκαλυφθεί – ειδικά από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Τον Ιούνιο του 2007 ο Gregory Hartl, εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας (WHO) για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη και τo Υγιές Περιβάλλον, υποστήριξε ότι τα πρακτικά της Διεθνούς Διάσκεψης που διοργανώθηκε στη Γενεύη το 1995 για τις συνέπειες της καταστροφής του Τσέρνομπιλ στην υγεία, ήταν σωστά δημοσιευμένα. Αυτό δεν ίσχυε. Και ούτε ποτέ δημοσιεύτηκαν τα πρακτικά της διάσκεψης του Κίεβου το 2001. Όταν μερικούς μήνες αργότερα η WHO προκλήθηκε από δημοσιογράφους, επανέλαβε τον ισχυρισμό, παραπέμποντας σε μια συλλογή περιλήψεων για τη διάσκεψη του Κίεβου και μόνο σε 12 άρθρα (από τις εκατοντάδες) που υποβλήθηκαν στη διάσκεψη της Γενεύης.
Από τις 26 Απριλίου 2007 (την 21η επέτειο του Τσέρνομπιλ), μια μεγάλη αφίσσα ενημέρωνε κάθε μέρα τους υπαλλήλους της WHO, ότι ένα εκατομμύριο παιδιά στην περιοχή γύρω από το Τσέρνομπιλ έχουν ακτινοβοληθεί και είναι άρρωστα. Η ανεξάρτητη WHO, η ομάδα που οργάνωνε τη δράση, κατηγορεί τη WHO για συγκάλυψη των συνεπειών της καταστροφής στην υγεία, και την παράλειψη να βοηθηθούν οι πληθυσμοί που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Η WHO, επιμένουν, πρέπει να βάλει τέρμα στη συμφωνία που έγινε το 1959 και η οποία τη δεσμεύει με τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (IAEA), εμποδίζοντάς την να αρχίσει ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα ή μια δραστηριότητα στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας χωρίς προηγουμένως να συμβουλεύεται το IAEA, «ώστε να ρυθμίζει τα θέματα κατόπιν αμοιβαίας συμφωνίας» (άρθρο 1, σημείο 2).
Η ανεξαρτησία από το IAEA θα επέτρεπε στη WHO να πραγματοποιήσει μια σοβαρή, επιστημονική αξιολόγηση της καταστροφής και να παράσχει την κατάλληλη υγειονομική περίθαλψη στους μολυσμένους ανθρώπους. Για το σκοπό αυτό προετοιμάζεται ένα ψήφισμα για τη Σύνοδο Παγκόσμιας Υγείας, για τον Μάιο του 2008 και έχει προωθηθεί μια Έκκληση από τους Επαγγελματίες της Υγείας.
Βιομηχανικό και στρατιωτικό λόμπι.
Σύμφωνα με το καταστατικό του, το IAEA (μια επιτροπή του ΟΗΕ που αναφέρεται στο Συμβούλιο Ασφαλείας) εξουσιοδοτείται «να επιταχύνει και να διευρύνει τη συμβολή της ατομικής ενέργειας στην ειρήνη, την υγεία και την ευημερία σε όλο τον κόσμο». Είναι στην πραγματικότητα ένα λόμπι, βιομηχανικό και στρατιωτικό, το οποίο δεν θα έπρεπε να διαδραματίζει κανέναν ρόλο στη χάραξη πολιτικής ή στην έρευνα στον τομέα της δημόσιας υγείας.
Το IAEA έχει ασκήσει βέτο στις διασκέψεις που προγραμματίζονται από την WHO για θέματα ‘ραδιενέργειας και υγείας’ και, για το λόγο αυτό, η WHO έχει επικυρώσει τις τραγελαφικές στατιστικές του πυρηνικού λόμπι όσον αφορά τη θνησιμότητα και τη νοσηρότητα σχετικά με το ατύχημα του Τσέρνομπιλ – 56 νεκροί και 4.000 καρκίνοι θυρεοειδή. Η άρνηση της ασθένειας υπονοεί αναπόφευκτα και την άρνηση της υγειονομικής περίθαλψης. Εννέα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στις περιοχές με τα πολύ υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας για 21 χρόνια τώρα · αυτοί οι πληθυσμοί δεν έχουν καμία άλλη επιλογή, παρά να καταναλώνουν τα μολυσμένα τρόφιμα, με καταστροφικά αποτελέσματα για την υγεία τους.
Για το πυρηνικό λόμπι, οποιαδήποτε έρευνα που δείχνει τη ζημιά από την ιονίζουσα ακτινοβολία, αντιπροσωπεύει μια εμπορική απειλή που πρέπει με οποιοδήποτε κόστος να αποτραπεί. Η έρευνα για τη ζημιά στο ανθρώπινο γονιδίωμα (μια από τις σοβαρότερες συνέπειες της μόλυνσης) δεν αποτέλεσε μέρος του διεθνούς προγράμματος που ζήτησαν από την WHO το 1991 οι υπουργοί υγείας της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Αντ’αυτού, ερευνητική προτεραιότητα έγινε η οδοντική τερηδόνα. Και παρ’όλο που αυτές οι χώρες είχαν απευθύνει το ερευνητικό αίτημά τους στην WHO, ήταν το IAEA που έστησε το πρόγραμμα.
Αυτή η σύγκρουση συμφερόντων είναι ήδη μοιραία για τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανθρώπων σύμφωνα με τις μελέτες ανεξάρτητων επιστημόνων και θεσμών. Και το μέγιστο άγος της ασθένειας και του θανάτου δεν έχει ακόμη επέλθει – με δεδομένες τις μεγάλες περιόδους λανθάνουσας κατάστασης, την αυξανόμενη συγκέντρωση των ραδιονουκλιδίων στα εσωτερικά όργανα από την κατανάλωση τροφίμων που μεγαλώνουν στα μολυσμένα χώματα, και τη ζημιά στο ανθρώπινο γονιδίωμα για πάρα πολλές γενεές.
Οι εκατοντάδες των επιδημιολογικών μελετών στην Ουκρανία, τη Λευκορωσία και τη Ρωσική Ομοσπονδία έχουν αποφανθεί ότι έχει υπάρξει μια σημαντική άνοδος σε όλους τους τύπους καρκίνου που προκαλεί χιλιάδες θανάτους, μια αύξηση στη νηπιακή και την περιγενετική θνησιμότητα, ένας μεγάλος αριθμός αυτόματων αποβολών, ένας αυξανόμενος αριθμός παραμορφώσεων και γενετικών ανωμαλιών, διαταραχή και καθυστέρηση της διανοητικής ανάπτυξης, νευροψυχολογικές ασθένειες, τύφλωση, και ασθένειες των αναπνευστικών, καρδιαγγειακών, γαστρεντερικών, ουρογεννητικών και ενδοκρινών συστημάτων.
Αλλά ποιος θα τους πιστέψει; Τέσσερις μήνες μετά το ατύχημα, ο Morris Rosen, ο διευθυντής πυρηνικής ασφάλειας του IAEA, είπε: «Ακόμα κι αν γινόταν ένα ατύχημα αυτού του τύπου κάθε χρόνο, και πάλι θα θεωρούσα την πυρηνική ενέργεια ως πολύτιμη πηγή ενέργειας». Η δημόσια πληροφόρηση για τις πραγματικές συνέπειες του Τσέρνομπιλ στην υγεία, θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά τη συζήτηση για τις πυρηνικές επιλογές. Και αυτός είναι ο λόγος που η WHO φοβάται τα παιδιά του Τσέρνομπιλ.
Ισχυρότερο από το λόμπι του καπνού.
Για δεκαετίες τα λόμπι του καπνού, των αγροχημικών και των πετροχημικών, έχουν βάλει εμπόδια στην εφαρμογή εκείνων των μέτρων υπέρ της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος που θα παρεμπόδιζαν τα κέρδη τους. Αλλά το πυρηνικό λόμπι είναι ασύγκριτα ισχυρότερο από οποιοιδήποτε από αυτά, δεδομένου ότι περιλαμβάνει τις κυβερνήσεις των πυρηνικών κρατών, τα σημαντικότερα των οποίων είναι, οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία, αλλά και ισχυρές δια-κυβερνητικές οργανώσεις. Η παραπληροφόρηση που προέρχεται από τα βιομηχανικά και στρατιωτικά λόμπι είναι συντριπτική – και συμπεριλαμβάνει, σε επικίνδυνο βαθμό, την κρατική εξουσία.
Επιπλέον, η διαφθορά της επιστήμης αφορά επίσης τους ακαδημαϊκούς θεσμούς με το μεγαλύτερο κύρος οι οποίοι, όπως ανέφερε το εισαγωγικό άρθρο του TheLancet , «έχουν γίνει επιχειρήσεις με δικό τους δίκαιο, που επιδιώκουν να εμπορευματοποιήσουν εις όφελός τους τις ερευνητικές ανακαλύψεις και όχι να διατηρήσουν τον ανεξάρτητο ακαδημαϊκό ρόλο τους». Όλες οι θεωρημένες μελέτες, στις οποίες παραπέμπουν για στοιχεία σχετικά με την ασφάλεια των πυρηνικών δραστηριοτήτων, όλες πάρα πολύ συχνά προέρχονται ή χρηματοδοτούνται από το πυρηνικό λόμπι.
Η συντεχνιακή επιστήμη, μέσω της άρνησης, της συγκάλυψης και του ψέματος, μας έχει φέρει στο χείλος της αυτοκαταστροφής σε σχέση με την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Άρα, πώς μπορούμε να βλέπουμε την συντεχνιακή επιστήμη σε σχέση με την πυρηνική ενέργεια; Ενώ οι εκπομπές οι υπεύθυνες για την αλλαγή του κλίματος υπόκεινται (θεωρητικά) σε έλεγχο, η πυρηνική τεχνολογία και τα απόβλητά της δεν υπόκεινται, και οι συνέπειές της, ακόμα κι αν οι πυρηνικές δραστηριότητες έπαυαν αύριο, θα έχουν επιπτώσεις στη ζωή στη γη για χιλιετίες.
Η «επιστήμη» που παρέχει την πληροφόρηση για την διαμάχη για τα πυρηνικά γενικά, και ειδικά για την καταστροφή του Τσέρνομπιλ, είναι συντεχνιακή επιστήμη, στην οποία η βιομηχανία είναι δικαστής και κριτική επιτροπή, και αυτή κρίνει τις συνέπειες των δραστηριοτήτων της για την υγεία. Ολόκληρο το οικοδόμημα των πυρηνικών, κυβερνητικών, ρυθμιστικών, στρατιωτικών, βιομηχανικών, επιστημονικών, ερευνητικών και διακυβερνητικών θεσμών, συμπεριλαμβανομένης και της EURATOM αλλά και μερικών επιτροπών του Ο.Η.Ε., είναι μια ευτυχής αιμομικτική οικογένεια.
Το μνημείο προς τιμήν όσων προσπάθησαν να σβήσουν τον πυρηνικό σταθμό 4 αμέσως μετά το ατύχημα. Πολλοί πέθαναν: μερικοί την ίδια χρονιά, το 1986, οι άλλοι, λίγο αργότερα
Ψευδο-επιστήμη.
Οι «ρωγμές» σε αυτήν την ψευδο-επιστήμη κυμαίνονται από τις κατάφωρες και παράλογα βλακώδεις μέχρι τις λεπτεπίλεπτες και ανέντιμες, όπως παρουσιάζονται από τον εμπειρογνώμονα Chris Busby, τον δημοσιογράφο Wladimir Tchertkoff, καθώς επίσης και το Μόνιμο Δικαστήριο του Λαού.
Η πρώτη κατηγορία «ρωγμών» περιλαμβάνει:
την παραποίηση και την υποβάθμιση των στοιχείων
την πλημμελή μέτρηση της έκθεσης, της ανίχνευσης του καρκίνου και της διερεύνησης της σχέσης μεταξύ των δύο
τις επιθέσεις εναντίον των ανεξάρτητων ερευνητών και των θεσμών τους
την λογοκρισία των μελετών που αποκαλύπτουν ανεπιθύμητα αποτελέσματα, με αποτέλεσμα να απορρίπτονται χιλιάδες αμετάφραστες μελέτες από τις τρεις πιό επιβαρημένες χώρες- και,
τον αποκλεισμό από την ατζέντα των συνεδρίων ολόκληρων επιστημονικών περιοχών (όπως οι επιπτώσεις στην υγεία της χρόνιας, χαμηλής δόσης, εσωτερικής ακτινοβολίας, που ευθύνονται σχεδόν για όλη τη μόλυνση των πληθυσμών γύρω από το Τσέρνομπιλ).
Η δεύτερη κατηγορία «ρωγμών» περιλαμβάνει τις δωδεκάδες των λαθροχειριών στα στοιχεία, μεταξύ των οποίων :
τον υπολογισμό των μέσων όρων έκθεσης, με σύνολο αναφοράς ολόκληρους πληθυσμούς και ηθελημένη παραγνώριση των τοπικών πηγών συγκεντρωμένης μόλυνσης
την ολοκλήρωση των μελετών με ορίζοντα 10ετάις, ώστε να αποκλείεται η μελέτη της μακροπρόθεσμης νοσηρότητας και τη θνησιμότητας
τον ορισμό της πενταετούς επιβίωσης ως «θεραπείας», εξετάζοντας μόνο τον καρκίνο, όσους είναι ακόμα ζωντανοί και τις τρεις πιό μολυσμένες χώρες
τον ισχυρισμό ότι μειώνονται οι καρκίνοι της παιδικής ηλικίας όταν, στην πραγματικότητα τα παιδιά γίνουν ενήλικοι με καρκίνο και επομένως δεν εμφανίζονται πλέον στην βάση δεδομένων για παιδιά.
Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, η επίπτωση του καρκίνου (όλων των ειδών) στις ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 55% μεταξύ 1950 και 1995 οι τάσεις στην Ευρώπη και άλλα βιομηχανοποιημένα κράτη είναι παρόμοιες. Οι άσχετοι με το κάπνισμα καρκίνοι είναι υπεύθυνοι για το 75% περίπου της γενικής αυξημένης επίπτωσης του καρκίνου από το 1950, και δεν μπορούν να εξηγηθούν ούτε από την καλύτερη διάγνωση ούτε από τη γήρανση. Η επίπτωση του καρκίνου αυξάνεται παράλληλα με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν και την εκβιομηχάνιση, αλλά η προφανής εξήγηση για αυτό το φαινόμενο -περιβαλλοντική ρύπανση, χημική και ραδιενεργή – παραβλέπεται. Διεστραμμένα, τα θύματα κατηγορούνται για τον τρόπο ζωής τους.
Το δάσος 'ανακατέλαβε' την πόλη
Η συνενοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας.
Η επιδημία του καρκίνου πλήττει ήδη τα πιο προνομιακά και οργανωμένα κομμάτια της κοινωνίας, τα οποία απαιτούν σοβαρές επιστημονικές εξηγήσεις και πραγματική αρχική πρόληψη, πράγμα που σημαίνει δράσεις στις πρωταρχικές αιτίες – χημική και ραδιενεργός ρύπανση – και όχι εξετάσεις για την έγκαιρη ανίχνευση της ασθένειας, η οποία είναι δευτεροβάθμια πρόληψη. Οι ενώσεις των ασθενών απαιτούν ένα μποϊκοτάρισμα των ισχυρών φιλανθρωπικών οργανώσεων κατά του καρκίνου, που συνδέονται άμεσα με ιατρικούς εξοπλισμούς και βιομηχανίες φαρμάκων δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ τα θύματα του καρκίνου προσπαθούν να φέρουν στη δικαιοσύνη εκείνους που είναι υπεύθυνοι για τη συγκάλυψη.
Η εμπορευματοποίηση της επιστήμης και η στενή σχέση μεταξύ της βιομηχανίας και των ακαδημαϊκών οργάνων θα έπρεπε να είναι στο κέντρο των προβληματισμών της WHO. Κατά την εκλογή της στη θέση του Γενικού Διευθυντή, η Margaret Chan ανέφερε την τεχνική αυθεντία ως το κύριο πλεονέκτημα της WHO. «Μπορούμε να είμαστε απολύτως επιτακτικοί στην καθοδήγησή μας,» είπε. Στο θέμα «ακτινοβολία και υγεία», θα ήταν ακριβέστερο να έλεγε ότι το IAEA (που δεν έχει καμία αρμοδιότητα για τη δημόσια υγεία) είναι απολύτως επιτακτικό στην καθοδήγηση της WHO.
Μπορούμε άραγε να βασιστούμε στο ότι τα κράτη μέλη της WHO θα λάβουν μέτρα; Στο εισαγωγικό άρθρο του Lancet σημειώνεται: «Οι κυβερνήσεις, εθνικά και περιφερειακά, έχουν αποτύχει απολύτως να βάλουν τους ανθρώπους τους πριν από τα κέρδη». Χρειαζόμαστε σοβαρή, ανεξάρτητη έρευνα για τις συνέπειες των πολιτικών και στρατιωτικών πυρηνικών δραστηριοτήτων στην υγεία, και ανεμπόδιστη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της.
Το άρθρο είναι από την αγγλόφωνη έκδοση της Le Monde Diplomatique, Απριλίου 2008. Ανοίξτε το για να δείτε και τις πολύ διαφωτιστικές παραπομπές που περιέχει.
18-03-2011
http://www.paspaase.gr
http://www.paspaase.gr
